ΕΚΔΗΛΩΣΗ στην Τσαριτσάνη για τα 70 χρόνια απ' τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη

Εκδήλωση για τα 70 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 8 Μάη, στην Τσαριτσάνη.

Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Τσαριτσάνης του ΚΚΕ, μίλησε ο Θανάσης Σερδένης, μέλος της Τ.Ε. Λάρισας του ΚΚΕ και ακολούθησε η προβολή σχετικού βίντεο.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

1. Στις μεγάλες λαϊκές εποποιίες θα μείνει η 1η Μάη 1945, η μέρα που η Κόκκινη Σημαία, το λάβαρο του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ενωσης, υψώθηκε θριαμβευτικά στο Ράιχσταγκ, από τον Κόκκινο Στρατό που είχε συντρίψει τον κύριο όγκο των φερόμενων ως ανίκητων στρατευμάτων του ναζιστικού γερμανικού κράτους.

Ξημερώνοντας η 9^η Μάη του 1945, η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Τέσσερις μήνες αργότερα (2 Σεπτέμβρη 1945) συνθηκολόγησε και η Ιαπωνία μετά τη νίκη των σοβιετικών στρατευμάτων εναντίον της στη Μαντζουρία. Σφραγίστηκε έτσι η νίκη των λαών κατά του φασιστικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ που αποτελούσαν τα καπιταλιστικά κράτη Γερμανία - Ιαπωνία - Ιταλία και οι σύμμαχοί τους.

Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού. Στα κομμουνιστικά κόμματα, όπου Γης, που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων.

Σε όλους εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους αμέτρητους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς και από την πείνα, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα τα παιδιά. Στα εκατομμύρια εκείνων που βασανίστηκαν στα φοβερά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου και κάθε χώρο φρίκης, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο έφτασε στο έσχατο σημείο της με την απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Τιμάμε και υπερασπιζόμαστε από τη διαστρέβλωση την τεράστια προσφορά της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Η Σοβιετική Ενωση σήκωσε το κύριο βάρος του πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι και το καλοκαίρι του 1944, όταν στη δυτική Ευρώπη οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν 75 γερμανικές μεραρχίες, ο Κόκκινος Στρατός είχε καθηλώσει 200 στο ανατολικό μέτωπο! Η ΕΣΣΔ είχε την καθοριστική συμβολή με τεράστιο κόστος. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: Οι νεκροί της ξεπέρασαν τα 20 εκατομμύρια, ανάμεσά τους το άνθος των κομμουνιστών, οι πιο νέες, ικανές και παραγωγικές ηλικίες. Αντίστοιχα, οι νεκροί της Βρετανίας έφτασαν τις 375 χιλιάδες και των ΗΠΑ τις 405 χιλιάδες. Οι ανθρώπινες θυσίες της ΕΣΣΔ, μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματισμένους, πλησίασαν τα 30 εκατομμύρια!  Στη χώρα μας, οι νεκροί έφτασαν συνολικά τις 405.000

Για αυτό αξίζουν την αναγνώριση και την ευγνωμοσύνη όλων όσοι τιμούν την Αντιφασιστική Νίκη, η Σοβιετική Ενωση, ο λαός της, ο Κόκκινος Στρατός, το Κομμουνιστικό Κόμμα των Μπολσεβίκων που ήταν επικεφαλής, καθοδηγητής του τιτάνιου αγώνα, η νεολαία του η ΚΟΜΣΟΜΟΛ.

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι

2.    Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών

100 χρόνια όπου δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας, δεν υπάρχει κατάκτηση του λαού μας που το ΚΚΕ να μην πρωτοστάτησε ή να μη βρέθηκε στην πρώτη γραμμή χωρίς να λογαριάσει κόπους, στερήσεις, διώξεις.

100 χρόνια αγώνες και θυσίες με τους κομμουνιστές πρωτοπόρους στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, αλύγιστους ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα, στις φυλακές και τις εξορίες.

Στις 28 Οκτώβρη 1940, η φασιστική Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο και εισέβαλε στην Ελλάδα από το έδαφος της Αλβανίας. Η δικτατορία των Μεταξά - Γλίξμπουργκ εξέφραζε την εξουσία της αστικής τάξης σε συνεργασία με την Αγγλία, με τη συναίνεση των αστικών κομμάτων που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης και ανοχής στην κυβέρνηση Μεταξά. Ο ξεσηκωμός του λαού και ο ηρωισμός του στα πεδία των μαχών στην Πίνδο ανέκοψαν προσωρινά την εισβολή.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα, παρά το γεγονός ότι το ίδιο ήταν σοβαρά χτυπημένο από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Με το Α' ανοιχτό γράμμα του, που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη 1940, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, από τη φυλακή της Ασφάλειας Αθηνών όπου κρατούνταν, κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα, επισημαίνοντας ότι «έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».

Επίσης, οι φυλακισμένοι κομμουνιστές, από την πρώτη στιγμή, ζήτησαν να αποφυλακιστούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, η μεταξική δικτατορία αρνήθηκε και στη συνέχεια τους παρέδωσε στους κατακτητές.

Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στον κατακτητή. Μια χούφτα κομμουνιστές, που ήταν ελεύθεροι και άλλοι που δραπέτευσαν από τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκίνησαν τον αγώνα για να αναπτυχθεί η αντίσταση μέσα στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, αλλά και της ηττοπάθειας και της αναμονής που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές δυνάμεις. Αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Εδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Με πρωτοβουλία του, αμέσως μετά την έναρξη της κατοχής, δημιουργήθηκαν το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ - 16 Ιούλη 1941) και στις 27 Σεπτέμβρη 1941 το ΕΑΜ. Στο ΕΑΜ και στις οργανώσεις του (ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΤΑ, ΟΠΛΑ, ΕΛΑΝ) συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Το ΕΑΜ οργάνωσε την ένοπλη λαϊκή αντίσταση και έσωσε το λαό από την πείνα. Δημιούργησε φύτρα εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Αυτοδιοίκηση, Λαϊκή Δικαιοσύνη). Τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση. Στις 10 Μάρτη 1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών.

Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Χάρη στο ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ενωσης, ενώ ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως 12 εχθρικές μεραρχίες.

Χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους.

Αποτελεί πρόκληση και πράξη βεβήλωσης να εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την ανάδειξή του στην κυβερνητική εξουσία ως δικαίωση των αγώνων του ΕΑΜ, όταν συνεχίζει την πολιτική υπεράσπισης της αστικής τάξης και της εξουσίας της, την πρόσδεση της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, όπως του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ, όταν όλοι γνωρίζουν ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ συγκρούστηκαν και ένοπλα με τον ιμπεριαλισμό για το δίκιο του λαού και όχι για να έχουν ανταμοιβή συσσίτια.

Διδασκόμαστε από την ανιδιοτελή προσφορά και θυσία εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών του λαού μας, κομμουνιστών και κομμουνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών, που βρέθηκαν 100 χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή της μάχης, παλεύοντας με συνείδηση στον ταξικό αγώνα.

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι

3.  Στο σάλπισμα του ΚΚΕ η Τσαριτσάνη κράτησε πρωτοπόρα θέση στον αγώνα ενάντια στο χιτλεροφασιστικό ζυγό. Δεν υπήρξε σπίτι, χωρίς την ολόπλευρη συμμετοχή της σ' αυτόν τον πανεθνικό σηκωμό. Δεν υπήρξε σπίτι, που να μην προσφέρει το αίμα της, τα θύματά της. Δεκάδες είναι τα παλικάρια που σκοτώθηκαν στο αλβανικό μέτωπο. Δεκάδες οι κάτοικοι που εκτελέστηκαν ομαδικά, άλλοι που οδηγήθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, που σκοτώθηκαν πολεμώντας από τις γραμμές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Και πλάι στους νεκρούς, αμέτρητες ήταν οι υλικές καταστροφές απ' την πυρπόληση της κωμόπολης και τη ληστεία που ακολούθησε.

 Η Τσαριτσάνη  στάθηκε πρωτοπόρα και στο σκληρό αγώνα ενάντια στους χιτλεροφασίστες κατακτητές. Τα παλικάρια που σχημάτισαν την πρώτη ανταρτοομάδα του Ολύμπου, την πρώτη σ' όλο το θεσσαλικό χώρο, ήτανε παιδιά  της Τσαριτσάνης, που δικαίως πήρε το όνομα και ως ανταρτομάνα.. Η αναφορά μας σε εκείνη την εποχή δεν θα μπορούσε να μην μνημονευτούν τα ονόματα αυτών που αναδείχτηκαν στη φωτιά των μαχών ξακουστοί πολέμαρχοι του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ,  όπως: Νίκος Ξυνός, κατοπινά καπετάνιος Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Νίκος Μπάλαλας (Μπαντέκος), ταξίαρχος του ΔΣΕ. Κώστας Σπ. Κηπουρός, επιτελάρχης Μεραρχίας. Λευτέρης Παπαστεργίου, ταξίαρχος του ΔΣΕ. Κώστας Κλ. Κηπουρός (Μαλέτσικος), ταγματάρχης του ΔΣΕ. Δημήτρης Πάπας, πολιτικός επίτροπος του ΕΛΑΣ. Βασίλης Οικονόμου, πολιτικός επίτροπος του ΕΛΑΣ. Θωμάς Καψάλης, λοχαγός του ΔΣΕ.

Και στην περίοδο πριν και μετά την κατοχή  υπήρχαν 2 μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μια μεριά η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου, ορισμένοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Είναι οι δυνάμεις που πάλεψαν και μάτωσαν ενάντια στους φασίστες.

Από την άλλη πλευρά ήταν  οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, το Παλάτι, οι τσιφλικάδες, το πολιτικό, στρατιωτικό και δικαστικό τους προσωπικό, καθώς και όλη η προπολεμική πνευματική και κοσμική ελίτ της χώρας, που είχε δηλώσει πίστη στο φασίστα Μεταξά. Ένα μέρος από αυτούς διέφυγαν μαζί με το χρυσάφι της χώρας στο εξωτερικό, στο Κάιρο. Ένα άλλο μέρος  επέλεξε να συνεργαστεί με τους κατακτητές

Μετά την απελευθέρωση της χώρας, κάτω από τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ και την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι δυνάμεις αυτές ήταν προετοιμασμένες και αποφασισμένες να επανέλθουν στην εξουσία  Ετσι, την κατοχή ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος, η λυσσασμένη αντίδραση της κυρίαρχης τάξης απέναντι στην τάξη που αμφισβητεί την εξουσία της, την εργατική τάξη.

Ένα χρήσιμο, λοιπόν, δίδαγμα είναι ότι όπως και τότε δεν υπήρξε εθνική ομοψυχία, δεν υπήρξαν κοινοί εθνικοί στόχοι, έτσι και σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν κοινοί στόχοι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με την αστική τάξη, τους καπιταλιστές. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινή εθνική προσπάθεια, όπως θέλει να ονομάσει η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται στην ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου και των καπιταλιστών

Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή σημασία γιατί αναδεικνύουν τις ηρωικές σελίδες της Ιστορίας που έχει γράψει ο λαός μας. Κυρίως, όμως, μπορούν όχι μόνο να διδάξουν, να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές, αλλά να αποδείξουν ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος. Ακριβώς αυτές οι ηρωικές σελίδες γράφτηκαν από έναν λαό που δεν έψαχνε και δεν περίμενε σωτήρες, που ήταν αποφασισμένος να σώσει ο ίδιος τον εαυτό του και τον τόπο του και σ' αυτόν ακριβώς τον αγώνα δεν έκανε σκόντο σε θυσίες, αντίθετα κατέθεσε τις πιο μεγάλες, ακόμα και την ίδια του τη ζωή.

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι

4. Ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία πήρε διαστάσεις συντονισμένης και ξέφρενης εκστρατείας.

Ο ιμπεριαλισμός επιχειρεί να σβήσει την προσφορά του Κομμουνιστικού Κινήματος, να κρύψει τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος. Επιχειρούν να χειραγωγήσουν τις νεότερες γενιές, με τη μαύρη προπαγάνδα, να τις υποτάξουν μαζικά στα σημερινά του εγκλήματα. Ο αντικομμουνισμός αποτελεί παγκόσμια ιδεολογική και πολιτική δράση των δυνάμεων του κεφαλαίου, προκειμένου να υψωθούν απέραστα τείχη, για να μη βγει ο κόσμος από το πισωγύρισμα που τον έφερε η αντεπανάσταση του 1989 - 1991.

Τα αντικομμουνιστικά «κέντρα» αντιστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα. Ονοματίζουν την Αντίσταση «τρομοκρατία»! Εμφανίζουν την παραδειγματική τιμωρία των «δωσίλογων» ως σφαγές αμάχων. Προβάλλουν ως βασική αιτία της δημιουργίας οργανώσεων τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας και της συνεργασίας με τους κατακτητές, την ανάγκη «αθώων να προστατευθούν από το αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι κομμουνιστές»!

Κατασκευάζουν τερατώδη ψέματα, πλαστογραφούν και δεν διστάζουν να αξιοποιήσουν και κατηγορίες, συκοφαντίες - προβοκάτσιες των ναζιστικών επιτελείων, προκειμένου να λασπώσουν την ΕΣΣΔ! 

Πρωτοστατώντας η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στην αντικομμουνιστική υστερία, καθιέρωσε την 9η Μάη ως «Ημέρα της Ευρώπης», απαλείφοντας την «Ημέρα της Νίκης των Λαών»! Καθόλου τυχαίο το ότι η εκδίωξη των γερμανικών στρατευμάτων από τον Κόκκινο Στρατό και η απελευθέρωση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης ονοματίζονται κατοχή! Στη Γερμανία και στην Αυστρία, οι λιποτάκτες του γερμανικού στρατού, που αυτομόλησαν στους αντιπάλους, κυρίως στο Σοβιετικό Στρατό, ουσιαστικά θεωρούνται «εθνική ντροπή»!

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ στηρίζουν την επιχείρηση ιστορικής αποκατάστασης και δικαίωσης των φασιστών στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου συντάχθηκαν με τους ναζί. Τους βάφτισαν «αγωνιστές της δημοκρατίας», επειδή πολέμησαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό και στη σοβιετική εξουσία. Και ενώ είναι γνωστά τα φασιστικά εγκλήματα των «λεγεώνων των S-S», του λεγόμενου Ουκρανικού Απελευθερωτικού Στρατού και των άλλων ανάλογων οργανώσεων, τους παρουσιάζουν στη νέα γενιά σαν πατριώτες και δημοκράτες! Στη Βαλτική, η επίσημη προπαγάνδα έφτασε στο σημείο να παρουσιάζει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν «αναμορφωτικά κέντρα»!

Πρόσφατα, η ΕΕ και οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, επενέβησαν απροκάλυπτα στις εξελίξεις στην Ουκρανία για την ανατροπή της εκλεγμένης αστικής κυβέρνησης. Δε δίστασαν να στηρίξουν και φασιστικές δυνάμεις για να προωθήσουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια.

Η ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η αντεπαναστατική καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δε σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων.

Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δεν συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω, ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον.

Τιμώντας τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία να καταδικάσουν και να απομονώσουν αποφασιστικά τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή. Είναι φορέας της αντιδραστικής ιδεολογίας του γνωστού ως εθνικοσοσιαλισμού, δηλαδή της μείξης ιδεών και συνθημάτων του ουτοπικού μικροαστικού σοσιαλισμού με τον εθνικισμό. Εχει ως πρότυπα τον Χίτλερ, τα φασιστικά καθεστώτα που ματοκύλισαν τους λαούς και την ανθρωπότητα, τα Τάγματα Ασφαλείας, τη χούντα του 1967 - 1974. Προωθεί το χυδαίο αντικομμουνισμό και το μίσος απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Οργανώνει και εκτελεί εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του, διασυνδέεται με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και ειδικά των δυνάμεων καταστολής, διαπλέκεται με μαφιόζικα και άλλα εγκληματικά κυκλώματα. Ενισχύεται άμεσα από τμήματα του κεφαλαίου.

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι

5. Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θεωρητική θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Είναι η απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, η θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργητικής συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών.

Η μέχρι τώρα μελέτη της Ιστορίας του Κόμματός μας και του διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος δείχνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η έλλειψη ιδεολογικής - πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας των ΚΚ, ώστε σε επαναστατικές συνθήκες να κατευθύνουν την εργατική - λαϊκή εξέγερση στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Αυτός ο μαζικός λαϊκός αγώνας δεν κατόρθωσε να φθάσει στην τελική νίκη. Το ΚΚΕ, παρά την προσφορά του, δεν ήταν επαρκώς στρατηγικά - πολιτικά προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως αποτέλεσμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα. Δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις μιας πορείας που μπορούσε, τουλάχιστον από την άποψη του υποκειμενικού παράγοντα, να οδηγήσει στη νίκη, στην εργατική εξουσία.

Αποσπάστηκε η πάλη ενάντια στον πόλεμο και το φασισμό - ναζισμό από την ανάγκη της πάλης για την εργατική εξουσία.

Οι βαθύτερες αιτίες, που δεν επέτρεψαν στο ΚΚΕ να κάνει εκείνες τις επιλογές που θα προωθούσαν την πάλη του ένοπλου λαϊκού κινήματος προς την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, απέρρεαν από τις αντιφάσεις που είχε τόσο η δική του στρατηγική όσο και αυτή της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ). Προβλήματα ιδεολογικής και στρατηγικής ενότητας εκδηλώθηκαν σε όλη την πορεία της ΚΔ σχετικά με το χαρακτήρα της επανάστασης, το χαρακτήρα του επερχόμενου πολέμου μετά την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία και τη στάση απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία.

Γενικότερα, στην καπιταλιστική Δύση, τα ΚΚ δεν διαμόρφωσαν στρατηγική μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου ή του απελευθερωτικού αγώνα σε πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Η στρατηγική του Κομμουνιστικού Κινήματος δεν εκτίμησε το γεγονός ότι η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας περιεχόταν στον αντιφασιστικό - απελευθερωτικό χαρακτήρα του ένοπλου αγώνα για μια σειρά χώρες, ώστε να θέσει στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα της εξουσίας, αφού ο σοσιαλισμός και η κομμουνιστική προοπτική αποτελούν τη μόνη εναλλακτική λύση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

O πόλεμος διαμόρφωσε συνθήκες μεγάλης όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων στο εσωτερικό πολλών χωρών, όμως η αντιφασιστική πάλη οδήγησε στην ανατροπή της αστικής εξουσίας μόνο σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, χάρη στην καθοριστική υποστήριξη των λαϊκών κινημάτων από τον Κόκκινο Στρατό, γενικότερα από την ΕΣΣΔ.

Η πρόσφατη οικονομική κρίση όξυνε τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και στις διάφορες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους, οι οποίες γίνονται διαρκώς πιο επιθετικές ενάντια στους λαούς, με στόχο τη γεωπολιτική τους ενίσχυση, το μοίρασμα των αγορών, τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας. Η όξυνση των αντιθέσεων και οι κλιμακούμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι, σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια κ.α. σκιαγραφούν όλο και πιο έντονα την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου στην ευρύτερη περιοχή.

Απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε μια περίπλοκη κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, από την άποψη των εγχώριων και των εξωτερικών αντιθέσεων, η στάση του ΚΚΕ εκφράζεται με τη σαφή θέση: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να παγιδεύεται στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης ή και να ακολουθεί τις διαφορετικές πιθανόν επιλογές, τη διαφοροποίηση τμημάτων, κομμάτων και θεσμών της στο δίπολο ιμπεριαλιστικός πόλεμος - ιμπεριαλιστική ειρήνη.

Η πάλη, για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι αναπόσπαστη από την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα θα ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.

Πατριώτες και Πατριώτισες, Συντρόφισσες και Σύντροφοι

6. Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ ως ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μαζί με τους συμμάχους της.

Για αυτό, βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια του το ΚΚΕ έχει θέσει ως στόχο και επιδιώκει να ενισχυθεί η ικανότητά του σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, σε κάθε πόλη και χωριό ώστε: Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης χωρίς να αποσπά αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων. Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό με το κύριο πολιτικό καθήκον, την πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία. Να αποκρούει την αντικομμουνιστική επίθεση και να επαγρυπνεί.

Τιμούμε τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε.

Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση.

Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στο σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό!

Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.

Είναι βαθιά και επιστημονικά θεμελιωμένη η πεποίθησή μας ότι ο 21ος θα είναι ο αιώνας της αναζωογόνησης του Κομμουνιστικού Κινήματος, των νέων ορμητικών και νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Ο αρνητικός συσχετισμός των δυνάμεων δεν μας αποθαρρύνει, γιατί γνωρίζουμε ότι θα ανατραπεί.

Εχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας που επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις, έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη.

Το ΚΚΕ βαδίζει στις αναμετρήσεις που είναι μπροστά μας πιο έμπειρο και πιο εξοπλισμένο.

Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη λαϊκή αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση.

Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!